Pisanie terapeutyczne i rozwojowe
Pisanie terapeutyczne i rozwojowe jest formą budowania samoświadomości i samoregulacji, w celu osobistego rozwoju, poprawy samopoczucia, lepszego radzenia sobie z trudnościami i stresem oraz przechodzenia przez zmiany, z wykorzystaniem metody pisania i prowadzenia dzienników.
Pisanie terapeutyczne i rozwojowe jest również skutecznym narzędziem do pracy nad swoimi celami i wyzwaniami oraz narzędziem do wykorzystywania przez specjalistów pracujących w zawodach pomocowych, w swojej praktyce pomocowej.
Celem pisania terapeutycznego i rozwojowego nie jest sam tekst nastawiony na czytelnika (jak to się często dzieje w procesie pisania książek czy innych publikacji) ale proces pisania i to, co w trakcie niego zachodzi w wewnętrznym świecie piszącego.
Pisanie takie jako narzędzie pozwala pogłębiać samopoznanie i znajdować sens własnych przeżyć, niezależnie od tego, czy dzielimy się swoim pismem z innymi, czy nie. Może być narzędziem autoterapeutycznym.
Jedną z form pisania terapeutycznego i rozwojowego jest pisanie ekspresywne, o którym można już poczytać w wydanej po polsku książce wydawnictwa Uniwersytetu Jaggielońskiego.
Ekspresja – z łacińskiego. exspressio – oznacza wyrażanie, wyciskanie, uzewnętrznienie, danie wyrazu.
Pionierem i badaczem pisania ekspresywnego na świecie jest Profesor James W. Pennebaker – profesor University of Texas w Austin. To on od prawie 40 lat prowadził badania nad wpływem pisania na zdrowie fizyczne i psychiczne ludzi. Setki badań przeprowadzonych w krajach całego świata wykazały, że ludzie, którzy pisali o stresujących, ważnych dla nich wydarzeniach, znacznie rzadziej niż inni chodzili w następnych miesiącach do lekarza, obniżali częstotliwość bicia serca, poziom stresu oraz zaczynali dostrzegać nowy sens swoich doświadczeń.
Mówiąc krótko – pisanie poprawiało ich nastrój, samoświadomość emocji i potrzeb oraz wielokrotnie zmieniało kierunek ich życia.
Podobne korzyści z pisania wymienia Kathleen Adams, założycielka Center for Journal Therapy w Denver oraz wielu innych badaczy i praktyków pisania.
Dzięki pisaniu terapeutycznemu i rozwojowemu możesz osiągnąć wiele korzyści, takich jak:
- rozwój samoświadomości,
- znalezienie sposobów na osiągnięcie celu w zgodzie ze sobą,
- poprawa zdrowia fizycznego, m.in. poprawa takich parametrów jak ciśnienie krwi, rytm serca, poziom hormonów stresu, odporność organizmu,
- ekspresja i zrozumienie własnych emocji,
- lepsze radzenie sobie z trudnymi doświadczeniami,
- zwolnienie miejsca na kreatywne i twórcze pomysły.
- zmniejszenie ładunku silnych emocji,
- odkrycie nowego w sobie,
- redukcja stresu,
- wzrost akceptacji siebie,
- zyskanie nowej perspektywy na różne sprawy,
- uświadomienie swoich potrzeb, które kryją się za emocjami,
- lepsze rozumienie siebie i swoich zachowań,
- transformacja trudnych doświadczeń.
Samo myślenie o trudnościach i własnych doświadczeniach może pozostawiać je niedomknięte, czasem chaotyczne, nieuporządkowane. Pisanie pozwala na usystematyzowanie myśli, na „oczyszczenie się’ z nagromadzonych emocji i dostrzeżenie własnych potrzeb. Pomaga dostrzec sens w opisywanych treściach i prowadzi w stronę znalezienia rozwiązania. Rozjaśnia własny krajobraz wewnętrzny i pozwala wyraźniej go zobaczyć.
Pisanie terapeutyczne i rozwojowe jest również bardzo wzbogacającym sposobem na pogłębianie kontaktu z własną kreatywnością i twórczością.
Metoda pisania wykorzystuje wiele różnych technik, które zwiększają dostęp do siebie, pozwalają na głębsze zrozumienie i transformację swoich historii. Doświadczenia ludzi praktykujących pisanie na całym świecie, propagatorów pisania takich jak profesor James W. Pennebaker, Kathleen Adams, Diana Raab czy Luise deSalvo i moje osobiste doświadczenia z pisaniem terapeutycznym i rozwojowym, skłoniły mnie do włączenia tej metody do pracy coachingowej z moimi Klientami oraz do programu warsztatów, które prowadzę.
Jestem również w trakcie przygotowania szkolenia do profesjonalistów Pisanie terapeutyczne i rozwojowe dla profesjonalistów.